ลอร่ามารอรับฉันที่สถานีรถไฟในเมือง Liskeard พร้อมกับฟีลิกซ์ (Felix) ลูกชายคนกลาง และรถ Land Rover เก่าๆ ตามสไตล์ฟาร์มเมอร์ที่พาเราออกนอกเมือง กลับมายังฟาร์มพลัมทรี

ครอบครัวนี้มีกันทั้งหมดห้าคน หมาสามตัว แล้วยังมีหมู เป็ด ไก่ แพะ แกะ อีกต่างหาก ลอร่ากับสตีฟ (Steve) สามีของเธอ อาศัยอยู่ที่ฟาร์มแห่งนี้มาสิบกว่าปีแล้ว ตอนแรกมีอาชีพเป็นชาวไร่ชาวสวนเลย แต่เดี๋ยวนี้ปลูกผักและเลี้ยงสัตว์เอาไว้กินเองในครอบครัวเท่านั้น อาชีพหลักของสตีฟคือไปช่วยคนนั้นคนนี้ซ่อมรถ และคอยดูแลสวนและสัตว์ทั้งหลายที่บ้าน ส่วนลอร่านั้นมีสตูดิโอเซรามิกอยู่ข้างบ้าน ทำถ้วยชาม และเหยือกเซรามิกขายออนไลน์ ตามแกลเลอรี่และงานแฟร์ต่างๆ

ครั้งแรกที่ฉันเจอสตีฟ ก็ยังสงสัยว่านี่ใครกันเนี่ย เพราะลอร่าอายุเพิ่งสามสิบกว่า ยังดูเด็กๆ อยู่เลย ส่วนสตีฟนั้นตอนแรกคิดว่าเป็นพ่อของลอร่า แต่ไม่ใช่ค่ะ เขาคือสามี! จะว่าเป็นพ่อก็ได้นะที่จริง เพราะทั้งคู่อายุห่างกันเกือบสามสิบปี คือสตีฟนี่อายุมากกว่าพ่อของลอร่าอ่ะคิดดู แรกๆ ก็รู้สึกแปลกๆ อยู่บ้าง แต่ไปๆ มาๆ เริ่มชิน เพราะทั้งคู่ก็เป็นเหมือนคนปกตินั่นแหละ (จะไม่ปกติได้ไง)

ที่ดินผืนนี้ของสตีฟกว้างมาก แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ทำอะไรแล้ว เป็นป่ารกๆ หน่อย มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่บ้าง และมีลำธารไหลผ่าน ช่วงฤดูใบไม้ร่วงมีต้นแบลคเบอร์รี่ขึ้นให้เก็บเต็มไปหมด ส่วนช่วงที่ฉันไปนั้นก็มีสตรอเบอร์รี่ป่าให้เห็นประปราย รสชาติหวานอร่อยดีเหมือนกัน

คราวนี้ที่นอนของฉันหรูหรากว่าฟาร์มที่ผ่านๆ มา เพราะเป็นกระท่อมหลังใหม่ (ที่ยังสร้างไม่ค่อยเสร็จ) มองออกไปเห็นวิวสวย พื้นที่ด้านในกว้างขวางพอทำโยคะได้อีกต่างหาก ส่วนห้องน้ำแบบ compost นั้นยังสร้างไม่เสร็จ เลยได้ไปใช้ห้องน้ำรวมกับครอบครัวเลน (Lane) ในบ้านหลังใหญ่ (สบายเลย มีอ่างอาบน้ำด้วยนะ)

ฉันเป็นเพียงวูฟเฟอร์คนที่สองของที่นี่ พวกเขาเลยยังไม่ค่อยประสบการณ์การเป็นโฮสมากนัก เลยดูเหมือนฉันจะไม่ค่อยได้ทำอะไรสักเท่าไหร่ กิจกรรมหลักๆ ที่ทำคืออบขนมปังกับทำเค้ก เด็กๆ เลยชอบฉันกันใหญ่ เพราะกับจากโรงเรียนมีเค้กให้กินทุกวัน ได้ทำสวนอยู่วันเดียวคือปลูกหัวหอมไปสองร้อยต้น แล้วไปช่วยลอร่าทำเซรามิคครั้งนึง เป็นงานง่ายๆ ที่น่าเบื่ออย่างนวดไล่ลมออกจากดินนั่นเอง (จะให้แอดวานซ์กว่านี้ก็ทำไม่ได้อ่ะนะ) ส่วนอีกวันไปออกงานคราฟต์แฟร์กับลอร่าที่เมืองตากอากาศน่ารักๆ ริมทะเลอย่าง Polperro เรียกว่าไปเที่ยวมากกว่า เพราะช่วยลอร่าจัดของตอนเช้า และเก็บของตอนเย็นเท่านั้นแหละ

แถมอยู่ที่นี่ยังไม่อิสระในการกินค่อนข้างมาก มื้อเช้าหากินเอง นี่คือกินไข่ต้มจากไก่ในฟาร์มวันละสองฟองทุกเช้า ส่วนมื้อไหนอิ่มจะไม่กินก็ไม่ว่า แถมอยู่แถวนี้ยังมีปลาให้กินบ่อยๆ อีกด้วย

เหมือนจะอยู่อย่างสบาย (กาย) แต่จริงๆ แล้วไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่นะ เพราะเหมือนกับจูนกับบ้านนี้ไม่ค่อยติด ความเชื่อในการใช้ชีวิตของเรายังไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะการเลี้ยงลูก การเห็นเด็กประถมอยู่บ้านแบบ off-grid แต่พ่อแม่ซื้อแทบเล็ตให้คนละเครื่องเป็นของขวัญวันคริสต์มาสนี่มันยังไงอยู่นะ

อย่างน้อยเขาก็เลี้ยงเราดีมาก พาไปดูนู่นดีนี่ ได้ตกหลุมรักทะเลคอร์นวอลล์ก็เพราะครอบครัวนี้เนี่ยแหละ